'En dan gingen we de zon op zien komen aan de Zuiderzee, behalve Kees, die naar huis ging. Hoyer klaagde over de kou, maar Bavink en Bekker wisten nergens van. Die zaten op de steenen onder aan den zeedijk met de oogen half dicht en keken tusschen hun oogharen door naar de dansende gouden pijltjes die de zon in 't water maakte.'
Ik heb er nooit zo bij stilgestaan, maar bovenstaand fragment uit Titaantjes moet zich afspelen waar tegenwoordig het Flevopark ligt. Nou heb ik elf jaar in Amsterdam gewoond, maar tot gisteren had ik nog nooit een voet in het Flevopark gezet. Dat moet iets met de naam te maken hebben - die roept associaties op met Almere. Ten onrechte.
Rondgewandeld en uiteindelijk via de Schellingwouderbrug, Schellingwoude en Nieuwendam naar de pont gelopen. Op een prachtige, winterse zonsondergang (en een oude kennis) na niet heel veel bijzonders gezien. Wel een wandeling die voor herhaling vatbaar is.
0 Comments:
Post a Comment
<< Home