Terug uit Berlijn

Het meisje en ik zijn weer terug uit Berlijn. Zij met een verkoudheid en ik met de griep. Niettemin hebben we vier hele leuke dagen gehad. Met nog heel erg lekker weer ook. Gaan we snel nog es doen. Boven: toeristje spelen bij de Brandenburger Tor. Vernuftig als ze zijn passen de Duitsers overal een mouw aan. Als je geen tijd hebt om zelf te demonstreren kun je deze jongeman inhuren. Hij gaat dan voor de Rijksdag staan posten met een door jou opgestelde tekst op zijn grote bord. Misschien een leuke grap om hem voorafgaand aan de komende Nederland-Duitsland op pad te sturen met een tekst in de trant van 'Alles ist vorbei'. De muur is dood, leve de muur: de toegang van de Amerikaanse ambassade aan een zijstraat van Unter den Linden. De Berliner Dom met op de achtergrond de Fernsehturm (of 'Telespargel'). In het Palast der Republik, een tragisch lelijk gebouw aan de Schloßplatz (voorheen Marx-Engels-Platz), waren van 1976 tot 1990 het DDR-parlement, een cultureel centrum, een congrescentrum, restaurants en een kegelbaan (!) gevestigd. Vanwege de uitbundige verlichting kreeg het de bijnaam 'Erich's Lampenladen'. In 1990 (14 jaar na de opening!) werd het gesloten vanwege de grote hoeveelheden asbest die erin waren verwerkt. Tussen 1998 en 2001 is het gebouw grotendeels gestript; het staat nu op de nominatie om te worden gesloopt. Een Noorse kunstenaar heeft in zes meter hoge neonletters het woord ZWEIFEL op het dak aangebracht, naar het schijnt omdat de meningen over de sloop verdeeld zijn. Het kan natuurlijk ook wezen dat de Duitsers, na jaren Staatssicherheit, nu behoefte hebben aan een beetje Staatszweifel. Maar daar hoor je dan weer niemand over. En over vergane glorie gesproken: behold Snack Point Charlie - op een steenworp afstand van het voormalige Check Point Charlie (Kontrollepunkt Karl?) aan de Friedrichstraße. Ik ben er niet binnen geweest. Of er patatjes koude oorlog op het menu staan kan ik dan ook niet zeggen.