Ik leverde bewijs van mijn bestaan

Jemig, Bram Vermeulen is dood. Eergisteren was-ie nog op TV in het AVRO-programma Allemaal Theater. In de aflevering 'Heilige huisjes onder vuur' werden fragmenten vertoond van een documentaire over Neerlands Hoop, het cabaretduo dat hij samen met Freek de Jonge vormde. Het was een tragi-komische vertoning. De Jonge wou in z'n eentje verder. De documentairemaker wist dat. Een groot aantal andere mensen wist dat. Maar Vermeulen wist van niets. 'Zul je Bram niet missen?' vroegen ze Freek, terwijl Vermeulen op de achtergrond nogal luidruchtig zat te repeteren. Uiteindelijk schijnt Freek 'm de bons te hebben gegeven tijdens een kinderfeestje, nota bene terwijl Vermeulen in een poppenkast bezig was zijn dochter en haar vriendinnetjes te vermaken. Naderhand konden ze er wel weer om lachen, geloof ik, maar toch. Vermeulen is mooie liedjes blijven maken. Ontroerende liedjes soms. Afgelopen seizoen zag ik 'm in 't Spant in Bussum. Met z'n rauwe stem, z'n melancholieke teksten en z'n (al dan niet) elektrische piano. Zonde.