Waddenvereniging staakt de strijd

Soms lees ik van die berichtjes waar ik helemaal moedeloos van word. Neem nu dit weer: de Waddenvereniging heeft het verzet tegen gaswinning in de Waddenzee 'voorlopig' opgegeven. In plaats daarvan wil de vereniging afspraken maken met de NAM over hoe het gas moet worden gewonnen. Directeur Revier van de Waddenvereniging: 'Er is met een vrij grote politieke meerderheid toestemming voor gaswinning gegeven. Wij blijven tegen. Maar als er dan toch gaswinning komt, willen wij de hand aan de kraan hebben.' Dat mag zo zijn, maar dat er een grote politieke meerderheid voor boren is wisten we al eerder. En tòen was de Waddenvereniging gewoon tegen. Oud-directeur Tameling stapte overigens afgelopen najaar al op omdat hij vond dat de vereniging zich niet meer moest verzetten tegen gaswinning. Verleden week pleitte hij ook maar meteen voor het opheffen van de Waddenvereniging (bespeuren wij hier een lichte rancune?) omdat de organisatie 'de mensen niet meer weet te bereiken'. Dat mag Tameling nog een keer komen zeggen tegen de 5721 mensen (en twee orang-oetans) die op 22 oktober deelnamen aan de fakkelactie tegen de gasboringen, de grootste natuurdemonstratie ooit in Nederland. En laat-ie Revier meenemen, kèjje lachen. Het begint een beetje schering en inslag te worden onder natuurorganisaties: we durven nooit meer eens ouderwets ergens tegen te zijn. In plaats daarvan proberen we 'de hand aan de kraan te houden' - en worden we vervolgens net zo hard over ons smoelwerk gereden. Maar goed, nu de Waddenvereniging het bijltje erbij neergooit moeten we het blijkbaar zelf opknappen. Misschien moeten we de hele F-side van groen Nederland maar eens mobiliseren voor een grote demo. In Harlingen. Op de stoep van de Waddenvereniging.