Natuur vandaag (36)

Nog immer houdt Koning Winter ons land in zijn ijzige greep. [Lezer, ik weet het: dat is een zwaar zuigende openingszin. Maar als u er het stemgeluid van Philip Bloemendal bijdenkt dan gaat het allemaal wel weer een beetje. Toch?] Afijn, het is nog steeds winter, al zitten de Altijd Duidelijk Hoorbare Dreumesen van de buren, moe van het spelen in de sneeuw, inmiddels weer achter hun Playstations. Gisteren even wezen wandelen op de Zuiderheide. Hij ligt erbij zoals ik 'm graag zie: een heuse taiga onder de rook van Hilversum. Er wordt zowaar gelanglauft - een onwerkelijk gezicht. Jammer dat er geen wolven zijn. En jammer dat het geen volle maan is, anders ging ik vannacht nog even kijken. De vogels lijken een beetje de kluts kwijt. Zo zijn er zangvogels die, ondanks het barre weer, lustig zingen en zelfs paargedrag vertonen. Bij de buren zit (zoals elk jaar) de winterkoning luid joelend bovenin de conifeer. Hij wel. Anderzijds zijn er de kwijnende roodborstjes en de kool- en pimpelmezen die een beetje verward door de tuin fladderen. En dan zijn er de ganzen, die omstreeks deze tijd naar het noordoosten behoren te trekken. Vanmiddag zag ik tot tweemaal toe een troep kolganzen overtrekken. Mooi dat ze naar het zuidwesten gingen. We hebben, in een vlaag van barmhartigheid, pindaslingers en vetbollen opgehangen. Maar je zult zien dat de kauwen ze weer kapotrukken en dat we nog tot ver in de herfst meer aardnoten in onze achtertuin hebben dan Jimmy Carter. Niks aan te doen.