Boom car

Je kent ze wel: die auto's met een basspeaker ter grootte van een LPG-tank in de kofferbak. Meestal zijn het zesdehands Golfjes of achtstehands Corsa's. De bestuurders dragen baseballpetjes en luisteren onveranderlijk naar foute R&B of Duitse house. Als je goed kijkt zie je de wielen op het ritme van de muziek telkens een paar millimeter van de grond komen. Wanneer er zo'n wagen door mijn straatje rijdt kijk ik altijd even uit het raam omdat ik denk dat er een binnenvaartschip is gestrand. Het is al geen pretje om je in de omgeving van zo'n voertuig op te houden, maar voor de inzittenden moet het werkelijk fysiek pijn doen. Vanmiddag stond er eentje in de Havenstraat. De ramen van de nabijgelegen winkels rammelden in de sponningen, fietsers werden door de luchtverplaatsing van hun rijwiel geblazen en in het kukelverse asfalt - de Havenstraat is niet lang geleden geherprofileerd - ontstonden de eerste scheuren. Ik wierp een wilde berenblik door het portierraampje in de hoop dat de bestuurder - hij was niet ouder dan achttien of negentien - zou schrikken. Maar hij zag me niet. Hij was aan het telefoneren.