Dat is wel te hopen, want de komende vijftien dagen zit ik met het meisje in het verre Portugal. Het is dus niet onwaarschijnlijk dat het twee weken lang een beetje rustig blijft op dit blog. Wanhoopt niet - na de algemene beschouwingen zijn we weer terug.
Sterkte.
Nabetrachting
Dat men zich in de weg vergiste
en vaak tegen de bierkaai vocht,
dat men de beste kansen miste,
zijnde het doel te hoog gezocht,
dat veel onhaalbaar is gebleken
en zo wanhopig onvervuld
tot aan het allerlaatste teken
van een symbool, in zwart gehuld
dat is geen avondmeditatie
van dominee of kapelaan:
't is de gewone conversatie
als de supporters huiswaarts gaan
Willem Wilmink
Nog zo'n conversatie, bij een wegopbreking tussen stadion en station: 'We gaan toch niet door sant laupe? We sijn jaude en jaude laupe niet door sant!'
Echt waar.
Er is nogal wat voor nodig om me van mijn stuk te brengen, maar gisteren kreeg iemand het voor elkaar. In een supermarkt sprak een moeder, een gewone Nederlandse moeder ook nog, haar vijfjarig zoontje aan met 'Lothar'.
De rest van de avond in een staat van opperste verwarring doorgebracht.
De astronomische herfst begint pas over een dikke week, om precies te zijn op woensdag 22 september om half zeven 's avonds. Niettemin staan er al inktzwammen in het centrum van Hilversum. En de moessons zijn begonnen.
Eergisteren met het meisje naar Drenthe gereden om m'n broer te helpen verhuizen. Ruw weer. Op de heenweg een biddende buizerd boven de middenberm van de A6. Op de terugweg langs de A28 bij Eelde twee reeën in het water zien staan. Een kleine, spierwitte buizerd op een hek langs de A7 in Friesland. In de Flevopolder een bosuil langs de A6 zien vliegen, tussen twee rijtjes populieren.
Vergeef me, de bedoeling van dit lied
Is niet om te verleiden of ontroeren;
't Gaat tegen het gevleugeld stuk verdriet
Dat elk gebouw ontsiert met zijn contouren.
De plaag van pleinen, parken, snackbarvloeren,
Terreur van tuin, terras & achterplat:
De duif die heeft zijn beste tijd gehad.
Mijn echtgenote (na het zien van de foto met de engel zonder handen): 'Een engel is een zoogdier en zoogdieren met zes pootjes bestaan niet'.
Zo had ik het nog niet eens bekeken.
Oudere lezertjes herinneren zich misschien nog het embryonale stadium van de mobiele telefonie. Vanaf 1992 kon je met een speciale telefoon terecht bij zogenaamde Greenpoints, antennes met een bereik van zo'n 150 meter, die zich voornamelijk rond parkeerplaatsen en spoorwegstations bevonden. Als je precies midden voor Amsterdam Centraal ging staan mocht je met je Kermit-toestel voor een astronomisch bedrag een telefoontje plegen. Uiteindelijk maakten slechts 20.000 mensen gebruik van de Greenpoints. Ze liepen nog voor lul ook.
Dat is nu twaalf jaar geleden. Inmiddels heeft de technologie niet stilgestaan. Zo kun je tegenwoordig met je laptop terecht bij zogenaamde HotSpots. In café's, restaurants, congrescentra en dergelijke kun je op die manier draadloos breedbandinternet gebruiken voor 300 euro per jaar.
Het lijkt niet eens zo heel lang geleden, dat van die Greenpoints, en tegenwoordig waagt niemand zich meer zonder mobiele telefoon op straat. Ik schat dat over drie tot vijf jaar van nu iedereen mobiel zit te internetten in de kroeg, in de trein en in de auto. En ik moet bekennen dat ik er reikhalzend naar uit zie. Ze zullen er in elk geval minder bij schreeuwen.
(Bespottelijk trouwens, dat de site van 's lands grootste telecomprovider niet werkt onder Firefox of Mozilla.)
Het is een algemeen bekend gegeven dat onder Parijs zo'n 300 kilometer aan onderaardse gangen, grotten, galerijen en catacomben liggen. Niettemin was de Parijse politie onaangenaam verrast toen op 23 augustus in het 16e arrondissement, niet ver van Trocadero, een heuse ondergrondse bioscoop annex restaurant werd ontdekt.
In eerste instantie was het een raadsel wie de onderaardse filmzaal had aangelegd. Al snel bleek dat het ondergrondse amphitheater was aangelegd door een groep van 'explorateurs urbains' die zich 'La Mexicaine de Perforation' noemt.
Sinds 1955 is het om veiligheidsredenen niet meer toegestaan om je in het netwerk van onderaardse gangen onder Parijs te begeven. De politie heeft de bioscoop dan ook afgesloten. 'Pas grave,' meent Patrick Alk, die een boek schreef over ondergronds Parijs. 'Il y en a dix autres dans les galeries.' Wat je noemt underground cinema.
Eén van de mooiste begraafplaatsen in Nederland is de Nieuwe Algemene Begraafplaats aan de Bosdrift in Hilversum. De begraafplaats dateert uit 1890 en is in Engelse landschapsstijl ontworpen door landschapsarchitect Leonard Anthony Springer. Sinds 1964 zijn er alleen nog maar mensen in bestaande graven bijgezet. Grafstenen in rose graniet blijven je dus bespaard. Een mooie plek om een half uurtje rond te scharrelen op een verloren zondagmiddag.
Het Nederlands elftal speelt (nog) geen briljant voetbal. Toch vond ik de wedstrijd tegen Tsjechië eergisteren best aardig om te zien. Onder leiding van Van Basten viel er voor het eerst sinds lange tijd weer eens iets te lachen. En het was ook erg verfrissend om niet voor de zoveelste keer tegen Jaap Stam, Frank de Boer en (godbetert) Philip Cocu te moeten aankijken.
In het Parool stond gisteren de top twintig van internationals die de meeste wedstrijden in Oranje hebben gespeeld. De lijst is een oogopener: de eerste vijf plaatsen worden bezet door Frank de Boer, Van der Sar, Overmars, Winter en Cocu. Allemaal spelers die pas zijn afgezwaaid (nou ja, Winter al in 2000) of op het punt staan dat te doen. Pas op de zesde plaats volgt Ruud Krol, en daarna meteen weer Kluivert en Bergkamp.
Van de twintig recordinternationals zijn er twaalf van de 'generatie 1995'. Na rijp beraad lijken slechts vier conclusies mogelijk:
- Dat waren wel hèle goeie spelers
- Er zijn de afgelopen tien jaar erg veel interlands gespeeld
- Er is vijf jaar lang te weinig aanvoer van jong talent geweest
- We hebben een generatie conservatieve bondscoaches versleten
Of luidt het antwoord 'all of the above'?
De nazomer woedt nog in alle hevigheid. De oregano, de basilicum, de dille en de bladpeterselie in de achtertuin staan in bloei. De kruiden zitten vol kleine vlindertjes en boven ons hoofd zwenken grote groene libelles. De kinderen maken krijttekeningen op straat. De kat heeft een bromvlieg gevangen.
De Japanse meelbessen zijn rijp. Overmorgen begint de herfst. Wedden?
Het idee dat koffie naar koffie moet smaken is achterhaald. Dat schijnen ze althans te vinden bij 's lands grootste koffiefabrikant. De marketingjongens* van Douwe Egberts zijn met een nieuwe koffiesmaak** op de proppen gekomen. 'Fris en zonnig', staat er op de verpakking. Fris? Zonnig?
Ik leg het nog één keer uit. Koffie is niet fris en zonnig. Koffie bevat geen vleugje vanille en al helemaal geen limoen. Een èchte bak koffie heeft het aroma van een naderend onweer, een smaak als de rollende donder en de kleur van ZOAB na een regenbui.
En van een echte bak koffie vallen koalabeertjes met een droge plof uit hun eucalyptusbomen. Dood.
*) Marketingjongens - dat klinkt weer heel erg rolbevestigend hè? Maar ik had ook marketingmeisjes kunnen schrijven, gebaseerd op de assumptie dat een echte vent geen frisse, zonnige koffie uitvindt. Dàt is pas rolbevestigend.**) 'Nieuwe koffiesmaak' lijkt me een oxymoron. Koffie smaakt naar koffie. Iets dat anders smaakt dan koffie is geen koffie.
Gisteren (daar gaan we weer) 's morgens vanuit de trein twee zilverreigers, een torenvalk en een kiekendief in de Keverdijksche Polder gezien. Bij Henk Sneevlietweg een grote buizerd die zich losmaakte uit het talud van de metro. Ik moet m'n bril weer eens opzetten in de trein, het lijkt wel alsof ik alleen nog maar enorme vogels kan onderscheiden.
Vanmorgen vanuit de trein twee buizerds boven de Keverdijksche Polder zien hangen. 't Zag er naar uit dat ze op het punt stonden om ruzie te krijgen. Vanmiddag in Amsterdam-West een troep staartmeesjes in een populier. Een dag met staartmeesjes is een mooie dag. Zeker als je ze zonder bril kunt zien.
Volgens een NIPO-peiling kan Geert Wilders bij de komende verkiezingen rekenen op negen zetels. Maar dat kunnen wij ook! Zeker sinds David Rietveld de 10-puntenplangenerator bedacht. Dit handige stukje gereedschap genereert met één druk op de knop een heus 10-puntenplan, compleet met titel: 'Rechts Heeft Voorrang', 'Lang Leve Links' of een exotische mix van linkse en rechtse standpunten.
Niks geen ingewikkeld gedoe met partijprogramma's of genuanceerde standpunten! Met mijn eigen 10-puntenplan gok ik op vier à vijf zetels. Kan ik languit liggen. Ik huur maar wel alvast een lijfwacht. Voor je het weet vindt iemand de Van der Graafgenerator uit.
Red Meat is misschien wel de beste strip van dit moment. Helaas zijn de zieke belevenissen van Ted Johnson, Milkman Dan, Bug Eyed Earl en kornuiten in Nederland nog niet al te bekend. En dat terwijl een groot deel van de strips gewoon te downloaden is. Gaat dat zien!
Eén stelling lijkt mij dubieus: dat volkomen efficiëntie hetzelfde is als leefbaarheid. Als een waarschuwend teken, dat dit twee verschillende zaken zijn, hebben we Rotterdam. (Godfried Bomans)
De komende paar uur zal dit blog in een paar heel enge kleurstellingen over de buis rollen. Ik ben een beetje aan het experimenteren en ik doe het zonder (vang)net.
Dit terugkerend postje dat 'Natuur vandaag' heet gaat wel verdomd vaak over gisteren. Maar goed. Gisteren dus. Loom & warm. Met het meisje naar Muiderberg gereden. Onderweg twee sperwers gezien langs de A1. Een paar honderd knobbelzwanen op het Gooimeer. Huiszwaluwen in Muiderberg.
's Nachts naar de heide gelopen. Dikke mistbanken vlak aan de grond, daarboven helder. Nog steeds overal padden op de hei. Een flink aantal kruipt 's nachts zelfs de bebouwde kom in. Voor de deur van een rijtjeshuis hobbelde een grote, bruine pad heen en weer. Een vriendin vertelde laatst dat ze voor de deur van haar huis - nota bene in het centrum - boven op een pad is gaan staan. Niet doen. Brengt ongeluk.
Hoewel de nazomer nog even stevig aanzet heb ik afgelopen weekend al ganzen zien trekken. Any time now.
In november buigt de kamer zich over het kabinetsbesluit om gasboringen in de Waddenzee toe te staan. Een kamermeerderheid dreigt met de kabinetsplannen akkoord te gaan. De schade die door bodemdaling aan de kusten van de waddeneilanden wordt toegebracht, wordt door regering en kamer geaccepteerd. Maar niet door natuurbeschermingsorganisaties.
Op vrijdagavond 22 oktober organiseren GroenLinks Groningen en de Waddenvereniging, in samenwerking met een aantal andere partijen en organisaties, een grote fakkelactie. Het is de bedoeling dat op alle dijken rondom de Waddenzee demonstranten met fakkels worden geposteerd. De organisatie is op zoek naar zoveel mogelijk deelnemers.
Je kunt je opgeven op de website. Op de site kun je tevens een stuk waddenkust uitzoeken waar je wilt gaan staan - wel zo handig als je het nogal ambitieus vindt om op een vrijdagavond nog naar Schiermonnikoog te reizen.
Jemig, Bram Vermeulen is dood. Eergisteren was-ie nog op TV in het AVRO-programma Allemaal Theater. In de aflevering 'Heilige huisjes onder vuur' werden fragmenten vertoond van een documentaire over Neerlands Hoop, het cabaretduo dat hij samen met Freek de Jonge vormde.
Het was een tragi-komische vertoning. De Jonge wou in z'n eentje verder. De documentairemaker wist dat. Een groot aantal andere mensen wist dat. Maar Vermeulen wist van niets. 'Zul je Bram niet missen?' vroegen ze Freek, terwijl Vermeulen op de achtergrond nogal luidruchtig zat te repeteren.
Uiteindelijk schijnt Freek 'm de bons te hebben gegeven tijdens een kinderfeestje, nota bene terwijl Vermeulen in een poppenkast bezig was zijn dochter en haar vriendinnetjes te vermaken. Naderhand konden ze er wel weer om lachen, geloof ik, maar toch.
Vermeulen is mooie liedjes blijven maken. Ontroerende liedjes soms. Afgelopen seizoen zag ik 'm in 't Spant in Bussum. Met z'n rauwe stem, z'n melancholieke teksten en z'n (al dan niet) elektrische piano. Zonde.
Actievoerders in de VS hebben de SMS ontdekt als middel om snel te kunnen communiceren tijdens massa-demonstraties. Voor de Republikeinse Conventie in New York hebben ze een speciale SMS-service uit de grond gestampt. De SMS-jes houden de demonstranten op de hoogte van spontane acties, arrestaties, politiegeweld en wat dies meer zij.
In Europa en Azië worden de tekstberichten al langer gebruikt als communicatiemiddel tussen betogers. Een interessant citaat op CNN: 'Text messaging is not as prevalent in the United States as it is in Europe and Asia'. Zal wel iets met functioneel analfabetisme te maken hebben.
Geert Wilders is uit de VVD-fractie gestapt. Niet dat we van hem af zijn - hij blijft kamerlid. Hij heeft zelfs ambitieuze toekomstplannen: hij praat over het opzetten van een rechts-conservatieve beweging. Daarmee mikt Wilders (4763 voorkeurstemmen) op tien à twintig zetels. Voor de nieuwe beweging zal hij niet gaan werven onder ex-fractiegenoten. Evenmin wil hij zich aansluiten bij de LPF. Of hij Winny de Jong al benaderd heeft blijft onduidelijk.
Zou daar markt voor zijn, voor wèèr een bruinhemdenpartij? Wilders ziet zichzelf als een nieuwe Fortuyn, maar is het Pimvee onderhand niet een beetje murw gebeukt door de eindeloze hoeveelheden 'gelukzoekers, foute aannemers, rechts-extremisten en ruziemakende amateurs'? En dan: de xenofobische protestpartijen doen het traditioneel erg goed in Zuid-Holland en de Flevopolders. Zouden ze daar wel willen stemmen op een drammerig driftkikkertje met een zachte g?
Wilders beoefent hetzelfde soort rechts simplisme als Fortuyn en probeert daarmee dezelfde kiezers aan te spreken. Toch is er een belangrijk verschil: van Wilders worden de mensen alleen maar moe. Over wijlen Fortuyn kun je zeggen wat je wilt, maar soms zei hij wel eens iets vermakelijks. En zijn haar zat stukken beter.
Teletekst: 'Minister Donner van Justitie krijgt vergaande bevoegdheden in de strijd tegen terreur. Zonodig mag hij zijn collega's van Binnenlandse Zaken en van andere departementen opzij schuiven om slagvaardiger te opereren.'
Ik zie het helemaal voor me. Het is februari 2005. Een groep separatistische Friezen vliegt met een op Eelde gekaapt toestel door de Martinitoren. Piet Hein Donner pleegt zijn kleine coup en kondigt de staat van beleg af. Thuisgekomen na een lange dag regeren schopt hij zijn schoenen uit en ploft op het bankstel. Nog net op tijd voor de herhaling van Kopspijkers.
Na een reis naar het voormalig oostblok belde ik m'n moeder. 'Het is gek,' zei ik, 'maar in mijn verbeelding speelde het hele leven in het oostblok zich af in zwart-wit. Ik had me er eigenlijk geen kleuren bij voorgesteld'.
'Ja, dat wilden ze ons laten geloven,' sprak mijn moeder. En ineens moest ik denken aan mijn economieleraar. Om persoonlijke redenen was hij zeer bevreesd voor een communistische inval. Van lesgeven had de man weinig kaas gegeten. Daarom besteedde hij een groot deel van zijn tijd aan zeiken tegen leerlingen met progressieve opvattingen.
'In het ooooostblok zou ik worden afgevoerd naar een strafkamp,' placht hij te zeggen. En terecht, dachten we dan. Ooit was hij in de DDR geweest. Hij vertelde spookverhalen over lange rijen huisvrouwen voor winkels met halflege schappen waarin inferieure producten lagen. Boven die rijen hingen onveranderlijk grote rode spandoeken met propagandaleuzen.
Hmmmm. Lange rijen, halflege schappen, inferieure producten, rode spandoeken - dat kennen we in Nederland ook! In een vlaag van Ostalgie ben ik naar de Dirk van den Broek gerend om een pot Spreewaldgurken. En die hebben ze ook al niet.
Oei, heeft iemand die fraaie blunder in het NOS-journaal van gisteren gezien? In een item over de bomaanslagen in Israël werd gezegd dat Hamas de verantwoordelijkheid had opgeëist. En precies op dat moment verschenen door een regiefout plaatjes van Geert Wilders tijdens een persconferentie in beeld.
Moedwil of misverstand...?
Ze mogen dan bijna zijn weggevaagd in de peilingen, de LPF blijft in het nieuws. Zo is voorzitter Jan Belder teruggetreden nadat in de publiciteit kwam dat hij in '85 een maand heeft vastgezeten voor fraude. Belder spreekt zelf over een 'tactische zet'. Onlangs vroeg de partij al een tactisch faillissement aan. Nog even en ze krijgen zowaar tact.
Verhip: LPF-kamerlid Nawijn zegt dat het minderhedenbeleid moet worden afgeschaft. 'Ook als je in Nederland bent geboren, word je nog steeds als een allochtoon aangesproken. Maar als je eenmaal de Nederlandse nationaliteit hebt, dan ben je een Nederlander,' vindt Nawijn.
Diezelfde Nawijn, destijds minister in het eerste bruinhemdenkabinet, pleitte er nog geen twee jaar geleden voor om criminelen van allochtone afkomst hun Nederlands paspoort af te nemen. Ook was hij voor gedwongen uitzetting van criminelen met een allochtone achtergrond. Begint-ie langzaam terug te krabbelen of is dit een wanhopige poging om de LPF weer salonfähig te maken?
Hèhè! Die standaard Blogger-template begon me nou wel heel erg de keel uit te hangen. Weliswaar is de nieuwe lay-out schaamteloos geript van Zondagsnomaden, hij is in elk geval van mij.
Naschrift: het kan zijn dat je deze pagina nog een paar keer van kleur ziet verschieten. Ik verschoot namelijk zelf een beetje van kleur toen ik het resultaat van de kleurstelling, die ik had gefabriceerd op een TFT-scherm, op een ouwerwetse CRT-monitor bekeek.
Nabetrachting
Dat men zich in de weg vergiste
en vaak tegen de bierkaai vocht,
dat men de beste kansen miste,
zijnde het doel te hoog gezocht,
dat veel onhaalbaar is gebleken
en zo wanhopig onvervuld
tot aan het allerlaatste teken
van een symbool, in zwart gehuld
dat is geen avondmeditatie
van dominee of kapelaan:
't is de gewone conversatie
als de supporters huiswaarts gaan
Willem Wilmink
Nog zo'n conversatie, bij een wegopbreking tussen stadion en station: 'We gaan toch niet door sant laupe? We sijn jaude en jaude laupe niet door sant!'
Echt waar.
De astronomische herfst begint pas over een dikke week, om precies te zijn op woensdag 22 september om half zeven 's avonds. Niettemin staan er al inktzwammen in het centrum van Hilversum. En de moessons zijn begonnen.
Eergisteren met het meisje naar Drenthe gereden om m'n broer te helpen verhuizen. Ruw weer. Op de heenweg een biddende buizerd boven de middenberm van de A6. Op de terugweg langs de A28 bij Eelde twee reeën in het water zien staan. Een kleine, spierwitte buizerd op een hek langs de A7 in Friesland. In de Flevopolder een bosuil langs de A6 zien vliegen, tussen twee rijtjes populieren.
Vergeef me, de bedoeling van dit lied
Is niet om te verleiden of ontroeren;
't Gaat tegen het gevleugeld stuk verdriet
Dat elk gebouw ontsiert met zijn contouren.
De plaag van pleinen, parken, snackbarvloeren,
Terreur van tuin, terras & achterplat:
De 
Eén van de mooiste begraafplaatsen in Nederland is de 
Het Nederlands elftal speelt (nog) geen briljant voetbal. Toch vond ik de wedstrijd tegen Tsjechië eergisteren best aardig om te zien. Onder leiding van Van Basten viel er voor het eerst sinds lange tijd weer eens iets te lachen. En het was ook erg verfrissend om niet voor de zoveelste keer tegen Jaap Stam, Frank de Boer en (godbetert) Philip Cocu te moeten aankijken.
In het Parool stond gisteren de top twintig van internationals die de meeste wedstrijden in Oranje hebben gespeeld. De lijst is een oogopener: de eerste vijf plaatsen worden bezet door Frank de Boer, Van der Sar, Overmars, Winter en Cocu. Allemaal spelers die pas zijn afgezwaaid (nou ja, Winter al in 2000) of op het punt staan dat te doen. Pas op de zesde plaats volgt Ruud Krol, en daarna meteen weer Kluivert en Bergkamp.
Van de twintig recordinternationals zijn er twaalf van de 'generatie 1995'. Na rijp beraad lijken slechts vier conclusies mogelijk:
- Dat waren wel hèle goeie spelers
- Er zijn de afgelopen tien jaar erg veel interlands gespeeld
- Er is vijf jaar lang te weinig aanvoer van jong talent geweest
- We hebben een generatie conservatieve bondscoaches versleten
Of luidt het antwoord 'all of the above'?
De nazomer woedt nog in alle hevigheid. De oregano, de basilicum, de dille en de bladpeterselie in de achtertuin staan in bloei. De kruiden zitten vol kleine vlindertjes en boven ons hoofd zwenken grote groene libelles. De kinderen maken krijttekeningen op straat. De kat heeft een bromvlieg gevangen.
De Japanse meelbessen zijn rijp. Overmorgen begint de herfst. Wedden?
Het idee dat koffie naar koffie moet smaken is achterhaald. Dat schijnen ze althans te vinden bij 's lands grootste koffiefabrikant. De marketingjongens* van Douwe Egberts zijn met een nieuwe koffiesmaak** op de proppen gekomen. 'Fris en zonnig', staat er op de verpakking. Fris? Zonnig?
Ik leg het nog één keer uit. Koffie is niet fris en zonnig. Koffie bevat geen vleugje vanille en al helemaal geen limoen. Een èchte bak koffie heeft het aroma van een naderend onweer, een smaak als de rollende donder en de kleur van ZOAB na een regenbui.
En van een echte bak koffie vallen koalabeertjes met een droge plof uit hun eucalyptusbomen. Dood.
*) Marketingjongens - dat klinkt weer heel erg rolbevestigend hè? Maar ik had ook marketingmeisjes kunnen schrijven, gebaseerd op de assumptie dat een echte vent geen frisse, zonnige koffie uitvindt. Dàt is pas rolbevestigend.
**) 'Nieuwe koffiesmaak' lijkt me een oxymoron. Koffie smaakt naar koffie. Iets dat anders smaakt dan koffie is geen koffie.
Dat krijg je ervan als je de bak met kattebrokjes bijvult en tegelijk de afwasmachine leeghaalt. Ik kan m'n kont ook geen twee seconden keren.
In november buigt de kamer zich over het kabinetsbesluit om gasboringen in de Waddenzee toe te staan. Een kamermeerderheid dreigt met de kabinetsplannen akkoord te gaan. De schade die door bodemdaling aan de kusten van de waddeneilanden wordt toegebracht, wordt door regering en kamer geaccepteerd. Maar niet door natuurbeschermingsorganisaties.
Op vrijdagavond 22 oktober organiseren GroenLinks Groningen en de Waddenvereniging, in samenwerking met een aantal andere partijen en organisaties, een grote 
En wij maar denken dat het de slakken waren.
Actievoerders in de VS hebben de SMS ontdekt als middel om snel te kunnen communiceren tijdens massa-demonstraties. Voor de Republikeinse Conventie in New York hebben ze een speciale 
Geert Wilders is 
Dàt doen we met eigenwijze bondscoaches.
Na een reis naar het voormalig oostblok belde ik m'n moeder. 'Het is gek,' zei ik, 'maar in mijn verbeelding speelde het hele leven in het oostblok zich af in zwart-wit. Ik had me er eigenlijk geen kleuren bij voorgesteld'.
'Ja, dat wilden ze ons laten geloven,' sprak mijn moeder. En ineens moest ik denken aan mijn economieleraar. Om persoonlijke redenen was hij zeer bevreesd voor een communistische inval. Van lesgeven had de man weinig kaas gegeten. Daarom besteedde hij een groot deel van zijn tijd aan zeiken tegen leerlingen met progressieve opvattingen.
'In het ooooostblok zou ik worden afgevoerd naar een strafkamp,' placht hij te zeggen. En terecht, dachten we dan. Ooit was hij in de DDR geweest. Hij vertelde spookverhalen over lange rijen huisvrouwen voor winkels met halflege schappen waarin inferieure producten lagen. Boven die rijen hingen onveranderlijk grote rode spandoeken met propagandaleuzen.
Hmmmm. Lange rijen, halflege schappen, inferieure producten, rode spandoeken - dat kennen we in Nederland ook! In een vlaag van Ostalgie ben ik naar de Dirk van den Broek gerend om een pot Spreewaldgurken. En die hebben ze ook al niet.
